De tijd staat niet stil, niet alles van vroeger is beter. Toen de eerste auto’s voor de gewone man beschikbaar kwamen was je je leven niet zeker in Grave. Alles moest wijken voor dat ‘Duivelse Ding’. In plaats van paardenvijgen plasjes olie op straat en verkeersregels moesten nog worden gemaakt. Later kwam als tegenhanger een periode van de auto zoveel mogelijk uit binnensteden weren.
Vandaag werden bewoners van de binnenstad geconfronteerd met de harde werkelijkheid van het heden. We wisten al dat het gemeentebestuur geen andere oplossing kon bedenken dan de subtiele schoonheid van de historie op te offeren voor blik. Voor de commercie maakt men ons wijs. Van de hele binnenstad Grave een museum maken kan geen sprake zijn, dat beseft iedereen. Maar elk beschikbaar plekje opofferen? Exact voor de ingang van het oude Maaszicht wordt een parkeerplaats gemaakt.
Een paar meter verderop wordt de plaats waar altijd fietsen worden gestald ook ondersteboven gespit. “Ga nou toch fietsen zeg!” Een praatje met de stratenmakers leert dat ze niet uit Grave komen. Logisch, geen Gravenaar brandt z’n vingers aan zoiets als het slopen van de binnenstad.
Je moet toch wel ’s avonds thuis of in de kroeg uitleggen waarom je weer een zeldzame unieke boom hebt gekapt. Maar, voor de harde werkers van vandaag die ook maar hun opdracht uitvoeren in de warme zon, respect!
Hester Kruizinga