Categorie: Nieuws

Vandaag -23 juli 2014- is onderstaande brief verzonden naar het college van burgemeester & wethouders, de werkgroep Takendiscussie, de gemeenteraad en de gemeentesecretaris, met een kopie naar de overige wijk- en dorpsraden. Het onderwerp van onze brief is de ‘Takendiscussie’.

 

Tekst;

“Geachte dames en heren,

 

Volgens de oorspronkelijke opzet zou de takendiscussie op 7 juli worden afgerond. Aangezien raadsbreed werd geconstateerd dat de inbreng vanuit de bevolking in die discussie, mede door de krappe planning, onvoldoende was is op 7 juli besloten dat de bevolking alsnog in de gelegenheid wordt gesteld een inbreng te leveren.

 

Uit het raadsvoorstel, de audio-opname van de raadsvergadering en persberichten heeft de wijkraad Binnenstad Grave de indruk gekregen dat deze tweede ronde van de takendiscussie in september zal plaatsvinden. Het resultaat moet begin oktober bekend zijn om nog in de begroting voor 2015 en volgende te kunnen worden verwerkt. De inbreng vanuit de bevolking zou worden verkregen door de wijk- en dorpsraden in te schakelen.

 

Uit de stukken en de vergadering is echter niet duidelijk op welke wijze de wijk- en dorpsraden worden ingeschakeld en welke invloed die inbreng kan hebben. In het raadsvoorstel is wel sprake van een communicatieparagraaf, die in de tweede helft van juli zou verschijnen. In het betoog van de CDA-vertegenwoordiger tijdens de raadsvergadering, werd de indruk gewekt dat deze communicatieparagraaf in ieder geval bij de raadsleden bekend was. In het fractieberaad van het CDA kwam naar voren dat was voorgesteld dat in september zowel in Escharen, Gassel, Grave en Velp een informatieavond wordt georganiseerd waarin de inbreng zou kunnen worden geleverd.

 

Zolang geen duidelijkheid bestaat inzake opzet en doel van de discussie heeft het geen zin commentaar te geven op de informatie waarover de wijkraad direct of indirect wel beschikt. Wel wordt gevreesd dat de takendiscussie beperkt blijft tot het zoeken naar een sluitende begroting en dus niet meer is dan een bezuinigingsoperatie. Van een samenspraak over de rolverdeling tussen gemeentebestuur en maatschappelijk organisaties –en dat zijn er méér dan alleen wijk- en dorpsraden- kan nog geen sprake zijn.

 

Aangezien de noodzaak om tot een sluitende begroting 2015 e.v. te komen niet ter discussie staat wil de wijkraad Binnenstad, in afwachting van een werkelijke takendiscussie, zeker meewerken aan welke opzet dan ook in september. Wil die inbreng meer zijn dan slechts luisteren tijdens een informatiebijeenkomst, is voorbereiding vereist. Tot nu is niet meer beschikbaar dan het overzicht dat bij het raadsvoorstel is gevoegd. Zonder nader toelichting is dat stuk voor bijvoorbeeld een wijkraad niet hanteerbaar om tot een zinvolle inbreng te komen.

 

Uit het raadsvoorstel en de behandeling in de raad is niet duidelijk geworden tot wie wijk- en dorpsraden en andere organisatie zich kunnen wenden om zich voor te bereiden. Er is een portefeuillehouder in het college, maar de werkgroep uit de raad is verantwoordelijk voor de organisatie. Zelfs de vraag of die wijk- en dorpsraden ambtelijke ondersteuning zouden kunnen krijgen werd niet beantwoord.

 

Vandaar deze oproep aan al degenen waarvan de indruk bestaat dat zij vanuit het gemeentebestuur betrokken zijn bij deze operatie op zeer korte termijn duidelijkheid te verschaffen over doel, opzet en beschikbare informatie.

 

Mocht dit verzoek nog nadere toelichting behoeven dan willen wij die graag geven.”

 

Namens de Wijkraad Binnenstad Grave,

H. Kruizinga

 

Timmermans:

Voorzitter,

Wij zijn hier bijeen om een tragedie te bespreken: het neerhalen van een commercieel luchtvaartuig en de dood van 298 onschuldige mensen. Mannen, vrouwen en een verbijsterend aantal kinderen zijn om het leven gekomen, op weg naar hun vakantiebestemming, hun huis, hun geliefden, hun baan of internationale verplichtingen, zoals de belangrijke hiv/aids-conferentie in Australië. Sinds donderdag blijf ik denken: hoe gruwelijk moeten de laatste momenten van hun leven zijn geweest toen ze wisten dat het vliegtuig neerstortte. Hebben ze de hand van hun geliefde vastgeklampt, hebben ze hun kinderen dicht tegen zich aangedrukt, hebben ze elkaar voor de laatste keer in de ogen gekeken, elkaar zonder woorden vaarwel gezegd? We zullen het nooit weten.

De dood van bijna 200 van mijn landgenoten heeft een gat geslagen in het hart van Nederland en heeft verdriet, woede en wanhoop veroorzaakt. Verdriet om het verlies van geliefden, woede over het op schandalige wijze neerhalen van een burgerluchtvaartuig en wanhoop na het zien hoe tergend langzaam het veiligstellen van de rampplek en het bergen van de stoffelijke resten verloopt.

Het is passend dat deze geachte Raad stelling neemt in deze kwestie en ik verwelkom het aannemen van de resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties van vandaag, die door Australië met steun van Nederland is ingediend. Ik dank de landen die hier hun steun voor hebben uitgesproken. En ik wil met name Julie Bishop persoonlijk bedanken. Julie, we staan hier samen in.

Voorzitter,

Voor Nederland is er nu één duidelijke prioriteit: de stoffelijke resten van de slachtoffers moeten naar huis worden gebracht. Het is een kwestie van menselijk fatsoen dat de stoffelijke resten met respect worden behandeld en dat deze resten zonder vertraging worden geborgen.

De afgelopen dagen hebben we zeer verontrustende rapporten binnengekregen over lichamen waarmee werd rondgezeuld en waarvan de bezittingen werden geroofd. Stelt u zich eens voor, en ik spreek u nu niet aan als vertegenwoordigers van uw land, maar als echtgenoten en echtgenotes, als vaders als moeders, stelt u zich eens voor dat u eerst hoort dat uw echtgenoot om het leven is gekomen en dat u twee of drie dagen later een of andere schurk de trouwring van zijn hand ziet halen. Stelt u zich eens voor dat dat uw man of vrouw geweest was.

Ik zal tot op de dag van mijn dood niet kunnen begrijpen waarom het zo lang moest duren voordat reddingswerkers hun moeilijke werk konden doen en waarom menselijke resten gebruikt zijn bij een politiek spelletje. En iemand aan tafel heeft het hier over een politiek spel – dit is het politieke spel dat wordt gespeeld, met stoffelijke overschotten, en dat is walgelijk. Ik hoop dat de wereld dit nooit meer hoeft te aanschouwen.

Beelden van kinderspeelgoed waarmee wordt gesmeten, bagage die wordt geopend en paspoorten, zelfs die van kinderen, die worden getoond op televisie, het zorgt ervoor dat het verdriet en de rouw van alle Nederlanders omslaat in woede. We eisen onbelemmerde toegang tot het terrein. We eisen dat de rampplek met respect wordt behandeld. We eisen waardigheid voor de slachtoffers en de vele mensen die treuren om hun verlies.

Ik doe een beroep op de internationale gemeenschap, op de Veiligheidsraad, op iedereen die invloed op de situatie ter plekke kan uitoefenen: laat ons de stoffelijke resten van de slachtoffers zonder verdere vertraging naar huis brengen. Ze verdienen het thuis te zijn.

Nederland neemt momenteel het voortouw bij het forensisch onderzoek van de stoffelijke resten en ik beloof u dat wij alles in het werk zullen stellen om te verzekeren dat alle stoffelijke resten worden geïdentificeerd en naar huis worden gebracht, waar dat ook moge zijn.

We zullen intensief samenwerken met alle landen en betrokken internationale organisaties om dit zo snel mogelijk te bewerkstelligen.

Voorzitter,

Ik verwelkom ook het instellen van een gedegen onderzoek naar de oorzaak van de tragedie met de MH17, zoals in de resolutie van vandaag wordt voorzien. Nederland heeft zich bereid verklaard een leidende rol te spelen in een dergelijk onderzoek, in nauwe samenwerking met de betreffende landen, de Verenigde Naties en de ICAO. Ik ben mij terdege bewust van de grote verantwoordelijkheid die we nu op ons nemen en ik geef u persoonlijk de verzekering dat we ons naar beste kunnen van deze verantwoordelijkheid zullen kwijten. Wat de veiligheid en beveiliging van de rampplek en de internationale onderzoekers betreft, benadruk ik de verantwoordelijkheid die de Veiligheidsraad met de resolutie van vandaag op zich heeft genomen om aanvullende maatregelen te treffen indien de omstandigheden daarom vragen.

Zodra uit het onderzoek blijkt wie verantwoordelijk is voor het neerhalen van vlucht MH17, moet rekenschap worden afgelegd en moet het recht zijn beloop hebben. Dat zijn we de slachtoffers verschuldigd, dat zijn we de rechtvaardigheid verschuldigd, dat zijn we de mensheid verschuldigd. Ik vraag u volledig mee te werken zodat gerechtigheid kan geschieden. We zullen niet rusten voordat alle feiten bekend zijn en gerechtigheid is geschied.

Dank u mijnheer de voorzitter.

Momenteel wordt de website bijgewerkt, dit kan enige tijd duren.

Vandaag ontvingen wij bericht van de gemeente dat de voorgenomen kap van de kastanjebomen op het Binnenhof is uitgesteld en wel om de volgende reden; In verband met flora en fauna wetgeving is de gemeente verplicht om enkele dagen voor de geplande kap de bomen te inspecteren op de aanwezigheid van fauna. Deze inspectie  is donderdag 17 juli 2014 gedaan.

Het resultaat van de inspectie is, dat in 1 van de bomen een vogelnest is aangetroffen (houtduif). De consequentie is dat de kap van de bomen nu wordt uitgesteld tot de vogels het nest verlaten hebben.

Naar verwachting zal dit enkele weken duren. Zodra er meer zicht is op een nieuwe planning zullen wij u hierover informeren.

Wijkraad Binnenstad Grave

Een zaterdagmiddag; de oude haven in Grave. Een man staat te ‘vissen’ met een touw lijkt het. Ik vraag mij af of de man zich geen hengel kan veroorloven en of je geen beter plekje kunt vinden in heul de Graaf om vissen te vangen. Ik vraag hem (Henk Driessen) welk soort vis hij in vredesnaam denkt te vangen en dan volgt zijn enthousiaste en interessante verhaal. Henk legt uit dat hij sinds 2 jaar ‘magneetvissen’ als hobby heeft. Henk komt uit Erp, heeft familie in Gassel en zo kwam hij met zijn hobby ook in Grave terecht. Hij haalt het meterslange touw uit het water en laat aan het uiteinde een flinke magneet zien.

 

 

Zo’n magneet is er in verschillende trekkracht, hoe zwaarder de trekkracht hoe meer men aan zware metalen omhoog kan halen. Want daar is het Henk om te doen. En hij heeft in de loop der jaren al aardig wat buit gemaakt. Het lijkt me een smerig werkje en ik vraag hem wat daar nou aan is? Vieze ouwe troep omhoog ‘slepen’? “Het zit ‘m in de spanning vooral, wat er mee omhoog komt, soms zelfs historische voorwerpen”. Maar eigenlijk zit aan elk stuk schroot wel een verhaal blijkt al snel en dan raken we echt aan de praat. Intussen is Henk’s vrouw Wilhelmien (die in de auto wachtte tot Henk er genoeg van kreeg) er ook bij komen staan met haar fototoestel waar een keur aan ‘schatten’ in te zien is.Zo sleepte Henk nota bene oude kogels uit de haven in Grave.

 

En terwijl we staan te praten komt er nota bene een compleet dranghek van de gemeente Grave omhoog uit het water van de oude haven. Wat hij daar nou mee moet? “Mijn zoon zit toevallig in de oud-ijzer business, die weet daar wel raad mee”. Lijkt mij dat je op een bepaald moment de vijver ‘leeggevist’ hebt, maar Henk komt op meerdere plaatsen legt hij uit; “Het meest zoek ik bij bruggen e.d., daar zoek ik dan een paar weken en dan ga ik verderop”.

Een alarmpistool, uit de Aa gevist in Erp . Henk doet van dit soort buit altijd een melding bij de politie. Binnen een uur was die ter plaatse en het wapen werd meegenomen. Of een brommer en fietsen uit de Aa.

 

 

 

 

 

Of een geldkistje uit de Aa bij Veghel, Henk leverde het in bij de politie, de gedupeerde wilde het niet terug hebben en dus heeft de politie het vernietigd.

Of wat denk je van een handtas, ook gevonden in de Aa bij Veghel.

Anderhalf jaar daarvoor was de handtas in een supermarkt weggehaald uit het winkelwagentje van een mevrouw. Terugbezorgd bij de eigenaresse, die er toch blij genoeg mee was om Henk te belonen met een bloemetje. Ik begrijp nu wel dat de spanning bij wat er mee omhoog komt het aantrekkelijk maakt voor sommigen om deze hobby te gaan beoefenen. Dat het beslist geen kinderspel is blijkt wel, maar wat precies de wet- en regelgeving bij deze vrij nieuwe hobby is, is nog niet helemaal duidelijk.

Magneet vissen kan namelijk ook extreem gevaarlijk zijn omdat er veel munitie in de oorlog te water is geraakt. De kans is groot met magneetvissen, dat oude munitie omhoog wordt gehaald en al vele malen is de explosievendienst uitgerukt om oorlogsmateriaal tot ontploffing te brengen. Bovendien is de buit soms heel erg giftig!

Het vissen naar oude historische voorwerpen is natuurlijk het mooist maar de kans op een buit is klein omdat de oudheden vaak dieper in modder zijn gaan zakken in de loop der jaren, de magneet blijft vaak op de bovenlaag liggen. Die bodemschatten liggen dan te diep om deze op te kunnen pikken. Maar past u vooral op met deze hobby, het is niet ongevaarlijk!

Intussen gaat Henk gewoon door met z’n spannende hobby en ik hoop hem nog weer ’s terug te zien in Grave.

Of misschien horen we ooit van een opzienbarende vondst?

 

Hester Kruizinga – Wijkraad Binnenstad Grave