Categorie: Nieuws

Het Ballonnenfestival op 16 en 17 augustus 2013. We zien er allemaal weer naar uit, een prachtig en spectaculair evenement. Duizenden bezoekers in de stad en alle bewoners en ondernemers werken mee om het festival te laten slagen. Speciaal voor die dagen wordt een brede trap geplaatst aan de dijk zodat bezoekers vanaf de Jan van Cuijkdijk het veld kunnen bereiken waar de ballonnen opstijgen. Hard nodig op zulke dagen zo’n trap. En dan de 18^e augustus als alles weer achter de rug is moeten bewoners van de binnenstad het weer doen met een miserabele glijbaan als ze het sportveldje willen bereiken.  Wij als bewoners van de binnenstad hebben er evenals de ondernemers erg veel voor over om het aantrekkelijk te maken voor bezoekers. Na elk evenement is er veel op te ruimen en ook dat nemen we voor onze rekening. Overigens net als de gemeentewerkers, die de dag na een evenement alles weer spik en span maken. Maar er moet een balans blijven tussen bezoekersaantallen en de voorzieningen daarvoor en de bewoners en hun dagelijkse behoeften. Alles in onze kleine compacte binnenstad.  Van het sportveldje wordt intensief gebruik gemaakt door bewoners. Er is dan ook behoefte aan een eenvoudige stabiele trap voor gebruikers van het sportveld. Wij zullen de gemeente dan ook verzoeken een eenvoudige voorziening aan te brengen. Ofwel een echte glijbaan, ofwel een echte trap na . . . . het ballonnenfestival.

Een gedicht van onze Graafse dichter Harry Daudt. Het water houdt ons bezig als stadje aan de Maas. Meer gedichten van Harry Daudt leest u op www.destierlijkestad.nl onder ‘Column‘.

Vraagteken

Heeft zij de balk

in

haar eigen oog?

 

Zij, de appellant

in het juridisch steekspel

om een ark in Grave aan de Maas?

 

Het is niemand

die, ik dichter, verbaas

met deze Graafse Commedia del Arte

 

Wij kennen spot en smarte

van de familie van Steen

optimist & idealist op zoet en bitter water

 

Voor hen -na een kwart eeuw-

geen toekomst op hun ark meer

geen dadelijk, geen misschien, geen later

 

Maar u schijnt

ziende blind

de splinter….bij u balk geworden

                  waarop u koning kraait?

Harry C.A. Daudt

 “Komt u een afspraak maken om te trouwen?”  Die vraag stelde de heer Van Ammelrooij mij maandagmiddag toen ik nieuwsgierig even het historische stadhuis van Grave binnenliep.

Ondanks het warme weer wordt namelijk hard gewerkt aan het herinrichten van het interieur van ons historisch stadhuis. Gerestaureerde stoelen en een meterslange tafel plaatsen, de vloer poetsen.

Naast Van Ammelrooij werkte onze gemeentebode Henny Koning zich in het zweet. Vroeger was het stadhuis een kantongerecht.  Was men veroordeeld en schuldig bevonden, dan moest men aan de linkerzijde de trap af lopen. Was men vrijgesproken dan mocht men aan de rechterkant de trap afdalen. Een laatste stap is het ophangen van de kroonluchter. Voorheen hing er al een replica. Omdat deze is verdwenen moet een nieuwe replica worden gevonden en dat gaat lukken. Aan de linkerkant in de trouwzaal hangt ‘Athene’ aan de muur, het symbool van de wijsheid. Aan de rechterkant aan de muur hangt Vrouwe Justitia. Ze is wel haar weegschaal kwijt. Wie heeft die in z’n zakken gestopt. Tekenend voor Grave? Op de volgende vraag had Van Ammelrooij geen antwoord: “Aan welke kant van de trap moet je nu afdalen als je zojuist bent getrouwd? De linkerzijde van de trap nemen betekent ‘veroordeeld voor de rest van je leven’ of de rechter trap . . . . . Iemand een suggestie?

We zoeken nog vrijwilligers om met regelmaat op de knietjes de vloer in de boenwas te zetten.

 

(c) Wijkraad Binnenstad Grave 

Zaterdag 20 juli om 13.39 uur vertrok de ark Margriet van haar plek aan de Jan van Cuijkdijk.  Niet voorgoed gelukkig maar voor groot onderhoud. Soepel en deskundig trok de Harmonie III de schuit van de walkant. Aan boord eigenaren Albertine en Frans van Steen en een paar harde werkers.

En waar gaat een schip heen voor onderhoud? Naar de werf!

 

 

 

Sportief en gezellig weer; de doortocht van de lopers door Grave.  En vooral warm!  De Harmonie van Grave had dan wel een strategische plek ten opzichte van de wandelaars uitgekozen  maar zelf moeten ze peentjes hebben gezweet al vroeg in de morgen.  Ik denk dat onze musici toch gebeiteld zaten door de waardering van de bewoners van de stad Grave en de ploeteraars die nog wat kilometers te gaan hadden. Bedankt!!!!! Meer foto’s van onder andere “een kleine soldaat” zien? Kijk dan op www.destierlijkestad.nl